AMARAN KEPADA PEKERJA PERUBATAN
Pelbagai kajian dilakukan diseluruh dunia bagi mengkaji virus yang membawa kepada Pandemik dunia iaitu Koronavirus (COVID-19)
Kajian baharu mendapati, titisan kecil koronavirus boleh berada di udara selama 30 minit dan boleh hidup selama tiga hari di beberapa permukaan, seperti plastik dan keluli. Dipetik daripada artikel New York Times.
Pakar penyelidik mengatakan risiko orang ramai mendapat jangkitan daripada menyentuh bahan-bahan tersebut masih rendah.
Namun mereka menyatakan amaran tambahan bahawa virus itu boleh bertahan di udara, yang mungkin mempunyai implikasi penting bagi pekerja perubatan.
ARTIKEL BERKAITAN: FAKTA YANG PERLU ANDA TENTANG VIRUS CORONAVIRUS
Kajian yang baru diterbitkan di New England Journal of Medicine, juga menunjukkan bahawa virus itu hilang dalam masa sehari di atas kadbod.
Apabila virus itu digantung dalam titisan yang lebih kecil daripada 5 mikrometer – dikenali sebagai aerosol – ia boleh diberada disitu selama kira-kira 30 minit sebelum melepaskan dan menetap di permukaan di mana ia boleh berlarutan selama berjam-jam, kata penyelidik.
Penemuan mengenai aerosol khususnya tidak selari dengan kajian yang dilakukan oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) bahawa virus tidak diangkut melalui udara.
Virus ini hidup paling lama pada plastik dan keluli iaitu sehingga 72 jam namun hanya bertahan empat jam pada permukaan tembaga .
Pada kadbod pula, ia dapat bertahan sehingga 24 jam, melainkan jika orang yang dijangkiti telah terbatuk atau bersin padanya atau telah menyentuhnya dengan tangan yang tercemar.
“Segala barang di kedai dan kedai makan di kedai runcit dan restoran boleh secara teori mempunyai virus berjangkit pada mereka,” kata Dr Linsey Marr, yang merupakan pakar dalam penularan virus oleh aerosol di Virginia Tech di Blacksburg.
Orang ramai boleh mengelak risiko jangkitan dengan mereka boleh mengelap barangan tersebut dengan tisu antiseptik dan mencuci tangan mereka, katanya.
Tidak dijelaskan mengapa kadbod harus menjadi persekitaran yang kurang mesra untuk virus berbanding plastik atau keluli, tetapi ia mungkin dijelaskan oleh kualiti penyerapan berbanding dengan permukaan lain.
Virus ini tidak berlarutan di udara pada tahap yang cukup tinggi untuk menjadi risiko kepada kebanyakan orang yang tidak secara fizikal berhampiran orang yang dijangkiti.
Tetapi prosedur yang digunakan oleh pekerja penjagaan kesihatan untuk menjaga pesakit yang dijangkiti mungkin menghasilkan aerosol.
“Sebaik sahaja anda (pekerja perubatan) mendapat pesakit dengan radang paru-paru yang teruk, pesakit perlu diinterubasi,” kata Dr Vincent Munster, seorang ahli falsafah di Institut Alergi dan Penyakit Berjangkit Kebangsaan yang mengetuai kajian. “Ia boleh menghasilkan aerosol dan titisan.”
Satu lagi kajian yang diterbitkan pada 4 Mac di JAMA, juga menunjukkan bahawa virus itu boleh dibawa melalui udara.
Kajian yang berpangkalan di Singapura itu telah menemui virus di kawasan udara di bilik hospital pesakit yang dijangkiti koronavirus.
Marr berkata bahawa Pertubuhan Kesihatan Sedunia telah merujuk kepada virus itu sebagai tidak udara tetapi pekerja penjagaan kesihatan itu harus memakai gear, termasuk topeng pernafasan.
“Berdasarkan sains aerosol dan penemuan baru-baru ini mengenai virus selesema, topeng pembedahan mungkin tidak mencukupi.” kata Marr merujuk kepada pengalamal perubatan yang sedang merawat pesakit di Hospital.
Marr berkata berdasarkan fizik, aerosol yang dikeluarkan pada ketinggian kira-kira 6 kaki akan jatuh ke tanah selepas 34 minit, membuktikan virus itu boleh tersebar dengan cepat di udara.
Marr menyatakan pendedahan lebih ketara jika ianya melalui asap rokok yang dihembus atau nafas yang dikeluarkan melalui mulut ketika cuaca sejuk.
Cecair mukus dan pernafasan mungkin juga membenarkan virus bertahan lebih lama daripada cecair makmal yang digunakan penyelidik untuk eksperimen mereka.
Pakar-pakar lain turut memberikan maklum balas menerusi penemuan mengenai koronavirus tersebut dan harus membuat kajian terperinci dengan kadar segera bagi mengenal keupayaan virus untuk bertahan dalam aerosol dan dalam keadaan yang berbeza.
“Kami memerlukan lebih banyak eksperimen seperti ini, khususnya, memperluaskan masa persampelan percubaan untuk virus aerosolisasi melebihi tiga jam dan menguji kelangsungan hidup dalam keadaan suhu dan kelembapan yang berlainan,” kata Dr. Jeffrey Shaman, ahli sains kesihatan alam sekitar di Columbia University.
Kajian seperti ini bukan sahaja penting kepada orang ramai malah pengamal perubatan yang terlibat merawat pesakit yang telah dijangkiti Konoronavirus di Hospital atau Klinik.
